Lieve papa en mama,
Lieve papa en mama,
Omdat ik nog zo klein ben, krijg ik elke dag nieuwe prikkels te verwerken en kan daardoor overprikkeld raken.
Ik ga dan huilen.
Meestal willen jullie dan dat ik zo snel mogelijk weer stil ben, maar ik heb dan gewoon even behoefte om te ontladen.
Dat werkt bij mij hetzelfde als bij jullie, papa en mama.
Jullie willen je graag gelukkig voelen en zijn daarmee nog weleens geneigd om negatieve emoties te onderdrukken.
Maar… alles wat je onderdrukt, groeit en blijft om aandacht ‘schreeuwen’.
Je kunt dit vergelijken met een bal die je onder water duwt.
Hoe harder jij gaat duwen, des te krachtiger de bal zal terugkomen.
Het beste, lieve papa en mama, kun je proberen om in contact te staan met je emoties.
Accepteer ze, laat ze toe en probeer de emoties gewoonweg, zonder innerlijke weerstand, te ervaren.
‘De emotie’ wil worden gehoord.
Wanneer je jezelf helemaal accepteert en iedere emotie krijgt de ruimte er te zijn, dan wordt het pas mogelijk emoties daadwerkelijk te verwerken.
Dit brengt je dichter bij je innerlijke kracht en versterkt daarmee je intuïtie.
Als ik de ruimte krijg om verdrietig te zijn op het moment dat ik me verdrietig voel, dan kan ik, als ik later groot ben, ook op een gezonde manier met deze emoties omgaan en kan ik ze snel een plek geven.
Als ik steeds te horen krijg: ‘Stil maar, niet huilen’, dan zal ik, als ik later groot ben, het lastiger vinden om te huilen. Want als ik snel stil moet zijn dan leren jullie mij om mijn emoties te onderdrukken op het moment dat ik behoefte heb aan ontlading.
Heel veel liefs en een dikke knuffel van jullie kleine schat xxx
”Uiteraard zijn er nog veel meer redenen waarom een baby kan huilen en is het bovenstaande bedoeld voor een stukje bewustwording.”
Nog een brief aan julie papa en mama:
Lieve papa en mama,
Als ik huil dan nemen jullie meestal niet even de tijd om te kijken en voelen wat er daadwerkelijk met mij aan de hand is.
Meestal tillen jullie me direct op met als doel mij zo snel mogelijk stil te krijgen. Dat is uiteraard heel lief bedoeld, lieve papa en mama.
Voor mij zou het heel fijn zijn, lieve papa en mama, als jullie mij even kort observeren en zo, door te kijken en voelen, meer inzicht krijgen in de oorzaak waarom ik huil.
Jullie kunnen dan naar mijn lichaamstaal kijken maar ook proberen of jullie intuïtief aan kunnen voelen wat er met mij aan de hand is.
Ik communiceer namelijk ook op energetisch niveau met jullie, lieve papa en mama.
Voor mij is het heel fijn dat jullie beseffen dat er naast verbale en non-verbale communicatie nog een andere manier van communiceren is.
Dat besef zal er ook voor zorgen dat jullie mij intuïtief beter kunnen gaan aanvoelen.
Ook als jullie op bewust niveau misschien niet onder woorden kunnen brengen wat ik bedoel, op onbewust niveau zullen jullie wel sneller de juiste beslissing voor mij nemen, lieve papa en mama.
Het beste moment om mij intuïtief aan te voelen is vlak voordat ik ga huilen (mopper fase) of wanneer ik net begonnen ben met huilen.
Als ik al helemaal overstuur ben dan is het wat lastiger.
En soms, lieve papa en mama, wil ik simpelweg even huilen of weten jullie gewoon even niet wat er met mij aan de hand is.
Dat is niet erg, lieve papa en mama.
De meeste papa’s en mama’s vinden het wat lastig om met het huilen van hun kindje om te gaan.
Dus als jullie het even niet weten, is het ook helemaal goed.
Ik weet dat jullie heel veel van me houden en jullie je stinkende best doen. Net zoals ik met mijn luiers…..haha.
Dikke knuffel en kus van jullie kleine schat!!!!
(Brief baby aan zijn ouders)
